Polimorfizm genetyczny jest zjawiskiem polegającym na zmienności w obrębie kodu DNA. Dzięki temu zjawisku, mimo posiadania tej samej informacji genetycznej nie wyglądamy identycznie, inaczej przyswajamy substancje odżywcze oraz metabolizujemy leki. Polimorfizm genetyczny to nic innego, jak odmienne sekwencje nici DNA w tych samych dziwak, odmieniec ★★★ IBIZA: wśród Seatów ★★★ KANIA "ptak" wśród grzybów ★★★ SZOSA: wstęga asfaltu wśród pól ★★★ DZIWAK: odmieniec ★★★ mariola1958: EMOLAK: wśród lakierów ★★★★ IGNACY: święty wśród lwów, uczeń Jana ★★★ KOŁDRA: wśród pościeli ★★ MUTANT: genetyczny odmieniec Dzieło o podróży odysa do itaki. Roślina doniczkowa o lejkowatych wonnych kwiatach. Uraz psychiczny. Najdłuższy dopływ warty. Młoda kura z nadwagą. Lisówka pomarańczowa. Zatarg konflikt. Rachunek elektroniczny. Wszystkie rozwiązania dla Genetyczny Odmieniec Krzyżówka - Hasło do krzyżówki. Wirusy atakują ludzkie komórki swoimi ładunkami DNA i syntetyczny gen jest włączany do DNA odbiorcy. .Artykuł w New York Times z 9.03.2015, pt.: “Protection Without a Vaccine” (Ochrona Bez Szczepionki) opisuje nowe badania nad stosowaniem syntetycznych genów, które “chronią przed chorobami” zmieniając przy tym zapis genetyczny Hasło do krzyżówki „prawnik w spódnicy” w słowniku krzyżówkowym. W naszym leksykonie szaradzisty dla wyrażenia prawnik w spódnicy znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne definicje pasujące do hasła „ prawnik w spódnicy ” lub potrafisz Zestaw wszystkich chromosomów w komórce to kariotyp. Allele danego genu zlokalizowane są w określonym miejscu (locus) na chromosomie. Chromosomy, zawierające podobną informację genetyczną, a co za tym idzie, takie same lub różne allele genów, to chromosomy homologiczne. W komórkach diploidalnych występują one parami. Hasło krzyżówkowe „dziwak, odmieniec” w słowniku szaradzisty. W niniejszym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia dziwak, odmieniec znajduje się tylko 1 opis do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia dla hasła „ dziwak, odmieniec ” lub potrafisz określić Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia pasujące do hasła „jeniec w spódnicy” lub potrafisz określić ich nowy kontekst znaczeniowy, możesz dodać je za pomocą formularza dostępnego w opcji Dodaj nowy. Pamiętaj, aby definicje były krótkie i trafne. M9 sekunda dla muzyka N16 Asterix N20 metal w każdej witrynie O7 wtykanie nosa w cudze sprawy P2 hop, hop!!! 18K dzień zawsze przed 20A genetyczny odmieniec w Kącik zagubionych serc (Kupidyn w spódnicy, #1), Miłość w kolorze bieli (Kupidyn w spódnicy, #2), Zakochani w słowach (Kupidyn w spódnicy, #3), and Do t mwYQ8pw. Jak wykorzystywać DNA w kryminalistyce?Niedawno w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences opublikowana została przez Craiga Ventera praca „Identification of individuals by trait prediction using whole-genome sequencing data” [LINK]. Autorzy zwracają w niej uwagę na możliwość rozpoznania cech fizycznych pojedynczych osób dzięki analizie ich wykorzystaniem odpowiednich algorytmów naukowcom udało się prawidłowo przyporządkować DNA do osobnika średnio w 8 na 10 przypadków. Autorzy podkreślają ryzyko, jakie niesie ze sobą wykorzystanie tych metod, i pokazują kolejne zagrożenie dla naszej w powyższej pracy udało się jedynie przyporządkować DNA do osoby ze ściśle określonej, zamkniętej grupy. Wykorzystując podstawowe informacje, takie jak wiek, płeć czy kolor skóry, można tę grupę dodatkowo ograniczyć, co znacznie ułatwi prawidłowe połączenie. Nasuwa się pytanie, czy istnieje możliwość odwrócenia tego procesu, czy da się odtworzyć cechy fizyczne, np. wygląd twarzy, posiadając wyłącznie anonimowy materiał 2014 roku ukazał się artykuł „Modeling 3D facial shape from DNA” [LINK], w którym Mark Shriver wraz z zespołem po raz pierwszy przedstawił technikę tworzenia trójwymiarowego modelu twarzy z wykorzystaniem wyłącznie DNA. Aby opracować odpowiedni program komputerowy, który byłby w stanie po przeanalizowaniu materiału genetycznego zaprezentować na monitorze twarz osoby, do której ów materiał należy, trzeba było znaleźć odpowiednie geny powiązane z charakterystycznymi cechami wyglądu. Poszukiwanie genów naukowcy rozpoczęli od sporządzenia listy mutacji, które odpowiadają za deformacje w obrębie twarzy i czaszki. Te mutacje zachodzą w genach, które u zdrowych osób również występują, i to między innymi one nadają naszym twarzom niepowtarzalny wygląd. W dalszej kolejności skupiono się na osobach, których twarze były wyraźnie odmienne. To również pozwoliło na wyizolowanie genów odpowiedzialnych przykładowo za kształt nosa, oprawę oczu, szerokość i długość twarzy. Udało się określić aż 7000 punktów powiązanych z markerami genetycznymi, które posłużyły do stworzenia odpowiednich map twarzoczaszki. Jednak cała praca naukowców, jak sami piszą, pozwoliła na określenie jedynie 23% czynników odpowiedzialnych za wygląd niedoskonałość tej metody wskazują także dziennikarze „New York Timesa”, którzy postanowili „pobawić się” oprogramowaniem stworzonym przez Marka Shrivera. Reporterzy John Markoff i Catherine Spangler zostali „dawcami” DNA, które wykorzystano do stworzenia trójwymiarowych modeli ich twarzy. Nikt z 50-osobowej redakcji nie rozpoznał męskiej twarzy, a twarz kobiecą rozpoznało jedynie 10 osób. Wszystkie zdjęcia dostępne są tutaj [LINK].Możliwość wykorzystania tej techniki nasuwa się automatycznie — na miejscu zbrodni anonimowe DNA pozwala stworzyć portret poszukiwanej osoby. Pierwsza taka sytuacja miała miejsce w 2015 roku w Karolinie Południowej. Cztery lata po zabójstwie Candry Alston i jej trzyletniej córki śledczy postanowili przekazać materiał genetyczny znaleziony na miejscu zbrodni firmie zajmującej się badaniami genetycznymi. Przedstawiona na zdjęciu osoba przypominała postać z gry komputerowej, niczym niewyróżniający się awatar. Sprawcy do tej pory nie udało się nie powiedzą nam przecież o długości włosów czy ich kolorze, gdy osoba poszukiwana postanowiła je zafarbować. Nie dowiemy się, czy nosi kolczyk albo okulary. Nie ma też w naszych genach rubryki „znaki szczególne”. Pomimo niedoskonałości metoda ta będzie ciągle udoskonalana i precyzowana. Daje ogromne możliwości medycynie sądowej i jak każda nowoczesna technologia ma dobre i złe strony. Może stać się kolejnym zagrożeniem dla naszej prywatności. Nie ma żadnych przeszkód, by w nieodległej przyszłości ktoś wykorzystał nasze DNA do stworzenia trójwymiarowego modelu naszej twarzy, który następnie wydrukuje silikonem w drukarce 3D w formie maski i się pod nas podszyje. Obrabuje bank, porwie nasze dzieci albo spokojnie będzie żył naszym Kabała Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 23 kwietnia 2017 Pierwszy raz na Wszystko Co Najważniejsze? Aby nie ominąć istotnych opinii, raz w tygodniu w niedzielę rano wysyłamy bezpłatny newsletter. Zapraszamy do zapisania się: Zalecenia żywieniowe i suplementacyjne są ustalane dla ogółu populacji, gdzie głównym wyznacznikiem jest zazwyczaj wiek czy płeć danej grupy. Wytyczne są tworzone przez wzgląd na „większość” – zapominamy jednak, że ludzie różnią się między sobą, a często są to różnice znaczące. Skąd więc mamy wiedzieć, czy zalecenia dotyczące spożycia produktów mlecznych będą dobre dla każdego? Na jakiej podstawie możemy stwierdzić, jaka dawka suplementacji witaminy D3 będzie skuteczna w konkretnym przypadku? I jak wygląda konwersja beta-karotenu do aktywnego retinolu u danej osoby? Na te pytania częściowo możemy odpowiedzieć, wykonując analizę DNA. W ostatnich latach popularność zyskały różnego rodzaju testy genetyczne, dzięki którym można poznać swoje polimorfizmy genetyczne. Znajomość polimorfizmów genetycznych, czyli różnych odmian danego genu, umożliwia w coraz większym zakresie poznanie swoich predyspozycji genetycznych dotyczących komponowania diety, metabolizmu leków czy predyspozycji do określonych chorób, w tym chorób nowotworowych. Genetyka jest wciąż względnie młodą dziedziną nauki, ale już coraz więcej badań naukowych potwierdza istotny związek polimorfizmów genetycznych z danymi predyspozycjami. W niniejszym artykule skupię się na kilku najlepiej poznanych predyspozycjach genetycznych dotyczących diety i suplementacji. Zacznijmy jednak od tego, czym w ogóle są polimorfizmy genetyczne. Aby to zrozumieć, musimy się cofnąć na chwilę do podstaw genetyki. Genetyka to nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów żywych, natomiast gen to podstawowa fizyczna i funkcjonalna jednostka dziedziczności. Genami określamy fragmenty DNA. DNA, inaczej kwas deoksyrybonukleinowy, pełni funkcję nośnika informacji genetycznej u ludzi (i innych eukariontów). DNA znajduje się w jądrze komórkowym każdej komórki organizmu, bardzo ściśle upakowane w komórce w postaci chromosomów. Warto tutaj dodać, że w mitochondriach znajduje się dodatkowo DNA mitochondrialne. Kwas deoksyrybonukleinowy zbudowany jest zazwyczaj z dwóch łańcuchów, które zwijają się wokół wspólnej osi, tworząc podwójną helisę. Podstawową jednostką kwasu deoksyrybonukleinowego są nukleotydy. Zbudowane są one z reszty cukrowej – pentozy, co najmniej jednej reszty fosforanowej oraz zasad azotowych – purynowej (A – adenina, G – guanina) lub pirymidynowej (C – cytozyna i T – tymina). Zasady azotowe skierowane są do wnętrza, tworząc komplementarne pary zasad połączonych wiązaniami wodorowymi. Pary zasad komplementarnych to para adeniny z tyminą oraz guaniny z cytozyną. Znajomość polimorfizmów genetycznych może być dobrym drogowskazem w personalizacji działań mających na celu optymalizację zdrowia. Geny ulegają ekspresji – procesowi, w którym informacja genetyczna zawarta w genie zostaje odczytana i przepisana na jego produkty będące białkami. W genach znajduje się informacja o tym, jak powinno być zbudowane dane białko, czyli w jakiej kolejności powinny być połączone aminokwasy w łańcuchu. Duża część genów w ogóle nie koduje białek. Świat naukowy zwrócił się w stronę genetyki dzięki Human Genome Project, czyli tzw. projektowi poznania genomu ludzkiego. Był to program naukowy mający na celu poznanie sekwencji wszystkich komplementarnych par zasad tworzących ludzki genom. Dokładnie 14 kwietnia 2003 r. opublikowano dokument potwierdzający zakończenie sekwencjonowania 99% genomu z trafnością 99,99%. Aktualnie sekwencja ludzkiego DNA jest zapisana w bazie dostępnej w internecie. Human Genome Project szacuje, że ludzie mają od 20 000 do 25 000 genów [3]. Większość z nich jest taka sama u wszystkich ludzi, ale niewielka liczba (mniej niż 1% całości) różni się nieco między ludźmi. Te niewielkie różnice przyczyniają się do unikalnych cech fizycznych każdej osoby. Odmienne wersje tego samego genu, różniące się jednym lub kilkoma nukleotydami nazywamy allelami, a zjawisko występowania więcej niż jednej wersji danego genu określamy jako polimorfizm. Polimorfizm pojedynczego nukleotydu (Single Nucleotide Polymorphism – SNP) to zjawisko zmienności sekwencji DNA polegającej na zmianie pojedynczego nukleotydu – a dokładniej jednej literki: A, T, C lub G – pomiędzy osobnikami danego gatunku lub drugim, odpowiadającym chromosomem danego osobnika. Szacuje się, że polimorfizmy pojedynczego nukleotydu stanowią ponad 90% całej zmienności występującego w genomie człowieka. Biorąc pod uwagę fakt, że nukleotydów w ludzkim DNA jest ok. 3 mld, to SNP występują nawet co 100–300 nukleotydów [5], głównie w wyniku błędów przy replikacji DNA. Zmiany w obrębie zasad azotowych prowadzą do polimorfizmów genetycznych i mogą powodować różnice w kodowanych białkach, precyzyjniej w kolejności kodowanych aminokwasów w danym białku. W wyniku tego dane białko może utracić swoją funkcję. Z racji tego, że białka budują enzymy, hormony, neuroprzekaźniki czy receptory – polimorfizmy genetyczne docelowo mogą – choć nie muszą – być powodem różnego rodzaju zaburzeń zdrowotnych, w tym zaburzeń metabolicznych. W kontekście występowania SNP mówi się o różnych wariantach genetycznych. Mogą być to unikalne zmiany bądź występujące u wielu osób jednocześnie. Powtarzalność SNP jest obserwowana w obrębie różnych – geograficznie bądź etnicznie – populacji. Zarówno jeśli chodzi o zmiany widoczne, takie jak kolor skóry, jak i te wewnętrzne, czyli gorsze metabolizowanie alkoholu czy brak enzymu laktazy, który warunkuje nietolerancję laktozy. Jako przykład można podać podatność na działanie alkoholu etylowego wśród rasy azjatyckiej, związaną z różnicą w budowie enzymu dehydrogenazy alkoholowej. Polimorfizmy genetyczne można także wykorzystać do śledzenia dziedziczenia genów chorobowych w Predyspozycje genetyczne w dietetyce Dość dobrze znanym skutkiem zmian w obrębie ekspresji genów jest nietolerancja laktozy. Niektóre warianty w genie MCM6 powodują utratę zdolności do wytwarzania enzymu zwanego laktazą – przez co organizm traci zdolność do trawienia laktozy, cukru mlecznego. Osoby z nietolerancją genetyczną laktozy na pewnym etapie życia mogą spodziewać się więc nieprawidłowej reakcji na produkty mleczne zawierające laktozę, takie jak bóle brzucha, wzdęcia czy biegunki [7–9]. Innym przykładem mogą być polimorfizmy genetyczne w obrębie genu BCMO1, w wyniku których może dojść do pogorszenia konwersji beta-karotenu do retinolu, czyli aktywnej formy witaminy A [10]. Beta-karoten określa się mianem prowitaminy A oraz uważa się, że odgrywa on znaczącą rolę w dostarczaniu witaminy A z diety. Faktem jest jednak, że wiele zależy tutaj od efektywnej konwersji beta-karotenu do retinolu. W przypadku występowania niekorzystnych wariantów genetycznych konwersja ta może być obniżona nawet o 70% [13]. Wiadomo, że zbyt niski poziom witaminy A dostarczanej wraz z dietą niesie ze sobą szereg negatywnych konsekwencji dla zdrowia każdego człowieka, a zwłaszcza dla dzieci i kobiet w ciąży. Niedobór witaminy A może prowadzić do kłopotów ze wzrokiem, odpornością i skórą. Wiedza na temat potencjalnie obniżonej konwersji beta-karotenu do aktywnego retinolu może być wartościowa dla osób unikających produktów odzwierzęcych w swojej diecie. Te osoby będą w szczególności narażone na spożycie zbyt małej ilości witaminy A, co może mieć negatywne konsekwencje zdrowotne. Inne predyspozycje genetyczne, które mogą mieć znaczenie w kontekście kompozycji diety, to polimorfizmy dotyczące tłuszczów. Przykładem mogą być tu geny PPARγ czy APO2. W wyniku niekorzystnych wariantów powinno się zwrócić szczególną uwagę na stosunek kwasów tłuszczowych w diecie, unikając spożywania zbyt dużej ilości kwasów tłuszczowych nasyconych. Badania pokazują, że osoby z tymi polimorfizmami mogą gorzej metabolizować tłuszcz i mniej efektywnie wykorzystywać go jako paliwo energetyczne, a szybciej magazynować jako tkankę tłuszczową, niż osoby z innymi wariantami w obrębie tych genów. Może to wpływać również negatywnie na gospodarkę lipidową [17]. W kontekście ekspresji genetycznej duże znaczenie mają czynniki zewnętrzne, co określa się czynnikami epigenetycznymi. Dane na temat genetycznej predyspozycji mogą dać nam informacje dotyczące insulinowrażliwości, a więc zwiększonego genetycznie ryzyka insulinooporności. Co więcej, cukrzyca ciężarnych może być w dużej mierze uwarunkowana genetycznie, a za jeden z genów mających z tym związek uważa się MTNR1B [18]. Pozostałe predyspozycje, które mogą mieć znaczenie w praktyce zawodowej dietetyka, ale także dla osób dbających o sylwetkę, to wiedza na temat zwiększonego ryzyka otyłości, zaburzenia sytości, tolerancja fruktozy, wrażliwość na kofeinę czy sód, a także zaburzenia wchłaniania żelaza czy metabolizmu witamin z grupy B. Polimorfizmy genetyczne mają znaczenie także w kontekście dobierania prawidłowej suplementacji. Dobrym przykładem jest tutaj witamina D3, której suplementacja jest niezbędna w Polsce przez większość roku. Niski poziom witaminy D3 jest skorelowany z wieloma zaburzeniami zdrowotnymi. Często zdarza się, że standardowo dobrana dawka suplementu z witaminą D3 nie zmienia jej poziomu w organizmie nawet po roku regularnej suplementacji (zazwyczaj jest to ok. 2000 IU). Powodem słabszego reagowania na suplementację witaminą D3 mogą być niekorzystne warianty w obrębie genu VDR. Gen VDR zawiera „instrukcje” dotyczące wytwarzania białka zwanego receptorem witaminy D, które pozwala organizmowi odpowiadać na witaminę D [11, 12]. W związku z tym może okazać się, że dawka zalecana populacyjnie nie odegra tu swojej roli. Oczywiście warto podkreślić, że punktem wyjścia do rozpoczęcia suplementacji i ustalenia jej dawki powinny być badania z krwi oraz konsultacja ze specjalistą. Jednak znając swoje predyspozycje genetyczne, możemy lepiej przewidywać potencjalną reakcję organizmu i w porę interweniować. Polimorfi... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się Genodermatozy stanowią grupę rzadko występujących schorzeń skóry, których podłożem są zaburzenia genetyczne w postaci mutacji. Stanowią one przyczynę nieprawidłowości w ścieżkach transkrypcyjnych, zaburzając odpowiednie funkcjonowanie narządu, jakim jest skóra. Diagnostyka molekularna stanowić powinna podstawę w potwierdzaniu rozpoznania oraz w planowaniu procesu diagnostycznego, jednak na chwilę obecną wiedza medyczna dotycząca tych kwestii jest niewystarczająca i konieczna do pogłębiania w dalszych badaniach stanowią grupę chorób, których głównym podłożem jest genetyka, a dotyczą one zaburzeń, jakie wystąpić mogą zarówno w budowie, jak i funkcjach pełnionych przez skórę. Genodermatozy są rozpoznawane pod różną postacią – chorób pęcherzowych skóry, wszelkiego rodzaju zaburzeń procesu rogowacenia, nieprawidłowości i zaburzeń związanych z przebarwieniami skórnymi, a także zmianami, które powiązane są z tkanką łączną oraz z naczyniami krwionośnymi, stanowią grupę chorób podwyższonego ryzyka względem możliwości rozwoju nowotworu o zróżnicowanym stopniu złośliwości [1].Jest to stosunkowo rzadko występująca grupa schorzeń, której zależności genotypowo-fenotypowe zostały określone jedynie częściowo, stąd głównym filarem diagnostycznym jest metoda molekularna zapewniająca możliwość zdefiniowania i określenia występującej mutacji, a co więcej u każdego z pacjentów daje możliwość weryfikacji rozpoznania klinicznego. Dzięki wynikom uzyskanym na drodze diagnostyki molekularnej możliwe jest wstępne określenie rokowań pacjenta, wskazania poziomu ryzyka pojawienia się mutacji w rodzinie oraz opracowanie zmodyfikowanych terapii. Niemniej metoda ta ma swoje ograniczenia – wykrywa mutacje jedynie w 80% przypadków, stąd konieczność prowadzenia dalszych badań naukowych na tym gruncie [2].SkóraSkóra to największy narząd człowieka, stanowiący około 16% ludzkiego organizmu. Jest to niezwykle ważny element „wyposażenia” naszego organizmu, z uwagi na pełnione przez nią funkcje – począwszy od tworzenia bariery ochronnej od czynników zewnętrznych oraz urazów mechanicznych, poprzez udział w procesach termoregulacji, wydalania, wydzielania i oddychania, zapewniając homeostazę organizmu, aż po funkcje związane z udziałem w procesie produkcji niezbędnych dla organizmu elementów, jak np. wit D3. Ponadto dzięki skórze elektrolity i woda nie są wytracane z organizmu, a ochrona przed promieniowaniem UV zapewnia organom wewnętrznym bezpieczeństwo [1].Koperta rogowa jest niezbędnym elementem skóry ze względu na fakt jej nierozpuszczalności – dzięki niej keranocyty mają większą wytrzymałość mechaniczną. Sama warstwa rogowa to koperta białkowa oraz koperta lipidowa, które połączone ze sobą stanowią podstawę do odkładania się kolejnych warstw blaszek lipidowych [3].Różne oblicza genodermatozW zależności od typu zmiany czy też nieprawidłowości genetycznych w zróżnicowany sposób objawiać się mogą patologie skórne. Przykładem genodermatozy o niezwykle różnorodnym obrazie jest pęcherzowe oddzielanie się naskórka (Epidermolysis bullosa – EB), które uwarunkowane jest mutacjami w genach kodujących białka wykorzystywane do generowania połączeń pomiędzy skórą właściwą a naskórkiem [1].EB należy do chorób pęcherzowych naskórka, co oznacza, że powstające samoistnie oraz pod wpływem urazów mechanicznych pęcherze są objawem charakterystycznym w obrazie klinicznym. Wyróżnia się kilka postaci tej choroby, stąd mowa o jej heterogeniczności – postać dystroficzna, postać łączona, postać prosta oraz zespół Kindlera odróżniają się od siebie umiejscowieniem powstających pęcherzy w odmiennych warstwach skóry [1].fot. panthermediaZaburzenia te dziedziczone są autosomalnie recesywnie lub dominująco ze sprzężonym chromosomem X, podobnie jak zaburzenia związane z występowaniem zespołu nietrzymania barwnika – obecnych pod postacią rozległych zmian pigmentowych. Zespół ten charakteryzuje się także obecnością innych zmian w strukturze genów i mutacjami, które dotyczą genu NEMO – odpowiedzialnego za kodowanie białka ściśle powiązanego ze szlakiem transkrypcyjnym NFkB. Szlak ten pełni znacząco rolę w regulacji procesów apoptozy oraz poliferacji komórek, stąd zaburzenia na jego drodze stanowią predyspozycje do pojawienia się nowotworu [1].IP (Incontinenia pigmenti), czyli zespół nietrzymania barwnika, funkcjonuje także pod nazwą zespołu Blocha-Sulzbergera i dotyka noworodki płci żeńskiej, choć w literaturze opisano kilka przypadków u chłopców. Choroba ta również przybiera różne postaci w zależności od rozmieszczenia patologicznych zmian skórnych. Stadia ich rozwoju dzieli się na pęcherzykowe, brodawkowe, hiperpigmentacyjne oraz atroficzne przy czym najbardziej charakterystycznym objawem są czerwone pęcherzykowate wykwity – widoczne najczęściej zazwyczaj już w momencie narodzin dziecka [1]. Jednej grupie osób akurat brokuły mogą szkodzić. Natomiast sól może być mniej szkodliwa niż u innych (niestety nawet jako mniej podatni na jej negatywne działanie nie możemy przesadzać z ilością, podobnie jak z alkoholem, cukrami prostymi, czy tłuszczami trans). Jeśli masz problem z nadwagą, choć jesz przecież dużo kasz, może powinieneś je częściej zastąpić mięsem? Na takie pytania odpowiedź mogą dać testy DNA, bo w kodzie genetycznym zaszyty jest idealny jadłospis dla każdego z nas, jak i wrodzona skłonność do dr Dąbrowskiej, Dukana i oxyCiągle walczysz ze zbędnymi kilogramami i próbowałeś już wszystkiego. Była modna dieta dr Dąbrowskiej, czyli dwuetapowa warzywno-owocowa dieta oczyszczająca, której skutkiem ubocznym miała być utrata zbędnych kilogramów. I nic. Była jeszcze bardziej modna dieta Dukana. Ta z kolei, oparta głównie na białkach, miała nie tylko szybko cię odchudzić, ale też pozwolić uniknąć efektu jo-jo. I co? Też dr Dukan popadł w niesławę, bo okazało się, że jego dieta odchudzająca może niszczyć nerki i wątrobę, nie poddałeś się, bo po Dukanie przyszli następcy, którzy poprawili jego błędy i zaproponowali nową wersję diety białkowej – dietę oxy, która miała pozwolić schudnąć nawet 15 kg w 3 tygodnie. Ale znów też diety bezglutenowej, bo przecież wszyscy mówili, że to właśnie gluten jest największym złem, które powoduje, że tyjemy, a otyłość brzuszna to już na pewno jego wina. Wyeliminowałeś więc ze swojej diety gluten, ale zbędne kilogramy cud - czy jest zapisana w naszych genach?Dlaczego żadna dieta odchudzająca na Ciebie nie działa? A przynajmniej nie na trwałe, bo dodatkowe kilogramy zaraz wracają? Ponieważ nie istnieje dieta-cud! Jedynym sposobem, żeby pozbyć się nadwagi i otyłości jest zdrowa dieta wprowadzona na stałe, a nie na miesiąc czy w tym, że zdrowa dieta dla każdego z nas może oznaczać coś innego. To dlatego, że każdy z nas jest jedyny w swoim rodzaju. Jedni lepiej trawią białka, inni tłuszcze, jeszcze inni węglowodany. Okazuje się, że to jakie pożywienie jest najkorzystniejsze dla naszego organizmu zapisane jest w naszym kodzie odkryć, co nam służy, a co szkodzi, co jeść, a czego unikać, można zrobić badania i nadwaga – indeks BMIZacznijmy jednak od tego, kiedy należy przejść na dietę odchudzającą? I kiedy to tylko lekka nadwaga, a kiedy już otyłość? Nadwaga to zwiększona masa ciała w stosunku do przyjętych norm. Otyłość to już natomiast choroba przewlekła, która charakteryzuje się nadmiarem tłuszczu nie tylko pod skórą, ale również w organach wewnętrznych i jest przyczyną wielu groźnych mówimy o otyłości, kiedy o nadwadze, a kiedy o wadze prawidłowej? W określeniu pomaga indeks masy ciała, tzw. indeks BMI. Żeby go obliczyć, należy masę ciała (w kilogramach) podzielić przez wzrost (w metrach) podniesiony do kwadratu. Otrzymany wynik to właśnie MBI. Mężczyzna ważący 70 kg o wzroście 1,75 m będzie miał BMI 22, BMI możesz również samodzielnie obliczyć za pomocą naszego kalkulatora. Jak interpretować wynik BMI?poniżej 18,5 – niedowaga;18,5 - 24,9 waga prawidłowa;25 - 29,9 – nadwaga;powyżej 30 – przy tym pamiętać, że indeks BMI oblicza się jedynie dla osób można go stosować w odniesieniu do dzieci i młodzieży. Aby u nich sprawdzić prawidłowość wagi, stosuje się siatki jest skala problemu nadwagi i otyłości? Z danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, wynika, że na świecie żyje około 1,9 mld ludzi z nadwagą. W krajach rozwiniętych to już niemal epidemia. W Wielkiej Brytanii aż 68 proc. dorosłych osób cierpi na nadwagę lub otyłość, w Polsce, Według wyników Europejskiego Ankietowego Badania Zdrowia (EHIS), ponad 53 źle wyglądają także u dzieci. 10,4 proc. dziewczynek i 19,2 proc. chłopców ma zbyt wysoką wagę. To oznacza, że rośnie nam kolejne pokolenie, które będzie zagrożone chorobami układu sercowo-naczyniowego, w tym nadciśnienia, chorobami serca czy cukrzycą typu genetyczneTo, że dzieci cierpią na nadwagę i otyłość to nie tylko wina złego stylu życia, złej diety i zbyt małej ilości ruchu. Częściowo winę mogą ponosić geny. Gdy jedno z rodziców jest otyłe, dziecko ponosi 40 proc. ryzyko, że również zachoruje na otyłość. Jeśli oboje rodzice są otyli, ryzyko wzrasta do 80 proc. Trzeba jednak pamiętać, że przyczyną może być dziedziczenie nawyków i predyspozycji do danego stylu sprawdzić, czy skłonność do otyłości lub nadwagi odziedziczyliśmy po rodzicach? Należy zrobić badania genetyczne. Badania DNA wykazują nie tyle konkretne geny odpowiedzialne za nadwagę, co zmiany w tych genach, czyli tzw. warianty w kodzie genetycznym, które zmieniają funkcje białek w naszym organizmie i tym samym wpływają na naszą na rynku badania genetyczne sprawdzają, czy w naszym kodzie DNA obecne są warianty genów: FTO, MC4R,TCF7L2 i badania DNA wykażą któryś z tych wariantów genów, to może oznaczać:predyspozycję do nadwagi i otyłości;predyspozycję do rozwoju otyłości brzusznej;predyspozycję do zaburzeń odczuwania sytości;predyspozycję do nieprawidłowych nawyków żywieniowych;ryzyko rozwoju zespołu metabolicznego;Może to również oznaczać ryzyko wystąpienia:wielu chorób związanych z nadwagą i otyłością;chorób układu krążenia i zawału;predyspozycję do rozwoju cukrzycy typu 2 i cukrzycy ciążowej;predyspozycję do wystąpienia syndromu policystycznych jajników (PCOS).Otyłość, aktywność fizyczna i Twoje DNABadania DNA mogą pokazać także, jaki wpływ na rozwój otyłości ma w naszym przypadku aktywność fizyczna. Jedni bowiem będą bardziej podatni na ruch, co spowoduje szybki spadek masy ciała, inni mniej. Na jednych lepszy wpływ będą miały krótkie ćwiczenia wykonywane w szybkim tempie, na innych długie należy podkreślić, że obecność któregoś z wariantów genów jeszcze nie oznacza, że jesteśmy skazani na otyłość. To jedynie oznacza, że jesteśmy na nią narażeni bardziej niż inni. Ostatecznie jednak wpływ na naszą wagę ma ruch i zdrowa dieta, dzięki której możemy uniknąć otyłości i ustalić zdrową dietę, która będzie najkorzystniejsza dla naszego ciała, również można wykorzystać badania genetyczne. Bo nie wszystko, co jest zdrowe dla koleżanki czy kolegi, służy naszemu ciału. Dzięki testom DNA można ustalić optymalną dietę dopasowaną indywidualnie dla każdego geny dziedziczymyCo to jest właściwie genetyka? To nauka o dziedziczeniu. Człowiek dziedziczy po swoich rodzicach cechy, które zapisane są w DNA. Okazuje się jednak, że w DNA zapisane są nie tylko informacje o tym, jaki mamy kolor oczu, włosów, wzrost czy skłonność do dziedzicznych chorób. Naukowcy zidentyfikowali już ok. 100 genów, których niewielkie zmiany wpływają właśnie na masę ciała. Jak?Gen może odpowiadać za poziom hormonu leptyny w naszym organizmie, który odpowiedzialny jest za uczucie głodu. To oznacza, że zmiany w tym genie mogą spowodować, że uczucie głodu będzie występować zbyt często, mimo, że organizm wcale nie potrzebuje więcej energii z specyficzne zmiany genów mogą odpowiadać również za nadwrażliwości pokarmowe np. na kofeinę czy sód, a więc i sól kuchenną. Mogą także powodować skłonność do rozwoju nietolerancji pokarmowych, w tym glutenu czy zgodna z DNAWarianty genów odpowiedzialne są również za metabolizowanie poszczególnych składników pokarmowych. To od genów zależy, czy nasz organizm lepiej radzi sobie z tłuszczami, białkami czy węglowodanami. Jeśli słabo metabolizuje węglowodany, zaś doskonale tłuszcze czy białka, dieta powinna być ułożona w taki sposób, by węglowodany wypełniały proporcjonalnie mniejszą część zapotrzebowania na składniki indywidualnie skonstruowana dieta z pomocą dietetyka i na podstawie badań genetycznych może skutecznie pomóc nie tylko zredukować wagę, ale również uniknąć chorób zależnych od naukowców szacuje, że zalecana przez Instytut Żywności i Żywienia klasyczna piramida żywieniowa sprawdza się jedynie u 52 proc. z nas. Reszta ludzi powinna ją modyfikować zgodnie z indywidualnymi wymaganiami się więcej:Dieta na miarę XXI wiekuZdrowe odżywianie. Jedzenie ma znaczenieZnaczenie diety w chorobach onkologicznych

genetyczny odmieniec w spódnicy